Historia

Lubieszewo (Ladekopp)

Parafia św. Elżbiety Węgierskiej, Sanktuarium Matki Bożej Szkaplerznej

O istnieniu Lubieszewa i parafii wspominano już w 1255 roku, ale przyjmuje się, że wieś była lokowana przez wielkiego komtura krzyżackiego Wernera von Orselna (1314-1324). Zachował się dokument ponownej lokacji z 1341 roku komtura Ludolfa Königa. Parafia od początku swojego istnienia posiadała swoich duszpasterzy i należała do jednych z bardziej eksponowanych. Od XIV w. do parafii przynależała wieś Orłowo, która lokowana była w 1349 roku. Wtedy najprawdopodobniej powstał mały kościółek pw. Św. Barbary.

Kościół w Lubieszewie powstał w połowie XIV wieku. Wybudowany w stylu gotyckim z cegły. Wieża kościoła murowana dołem, górą drewniana i kryta gontem została dobudowana w 1573 roku. Kościół był wiele razy remontowany po pożarach. Tak samo remontowana była wieża w XIX w.

Wnętrze kościoła jest jednonawowe przykryte kolebkowym stropem z polichromowanych desek (alegoria nieba ze sceną Ukoronowania Matki Bożej). Wystrój kościoła jest w stylu barokowym i prawie w całości pochodzi z XVII/XVIII wieku. Pomimo tego zachowały się zabytki gotyckie w kościele.

Najpiękniejszym i najstarszym zabytkiem gotyckim w kościele jest rzeźba Matki Bożej z dzieciątkiem, tzw. Madonna na lwie, pochodząca z roku 1375. Dzwon na wieży kościoła, kropielnica i chrzcielnica pochodzą z przełomu XIV/XV wieku. Tak samo późnogotycki krucyfiks na tzw. belce tęczowej.

Od początku XVIII wieku istnieje w Lubieszewie kult Matki Bożej Szkaplerznej jest on związany z przepięknym barokowym feretronem Matki Boskiej Niepokalanej (Matka Boża Lubieszewska). Od tamtego czasu Lubieszewo jest niepisanym Sanktuarium, a na coroczny, największy na Żuławach odpust 16 lipca przychodzą od wielu lat piesze pielgrzymki z pobliskich miejscowości.

Barokowy i dość jednorodny wystrój wnętrza kościoła czyni z niego jeden z najpiękniejszych na Żuławach.

Ołtarz główny z malowidłem patronki kościoła św. Elżbietą Węgierską pochodzi z 1707 roku. W antependium ołtarzowym znajduje się kurdyban z XVII wieku. W bocznych ołtarzach malowidła ze scenami: biczowania Pana Jezusa, Ecce Homo, Adoracji dzieciątka, Matki Bożej Szkaplerznej. Ciekawostką lokalną jest antependium prawego ołtarza, w którym znajduje się malowidło męczeństwa św. Barbary wkomponowane w krajobraz żuławski (kościoły w Orłowie, Lubieszewie, Tuji i zamek w Nowym Dworze).

Do bardzo ciekawym i pięknych zabytków należy zaliczyć niedawno odrestaurowaną barokową ambona z przepięknym baldachimem i malowidłem przemienienia Pańskiego. Także ławki dla wiernych w kościele (1710 r.) są ciekawe, gdyż w tzw. przedpiersiach posiadają malowidła ze scenami biblijnymi.

Interesujące są dwa drewniane konfesjonały (1701, 1709) z malowidłami św. Jana Nepomucena i bł. Jana Sarkandra.

Barokowy chór muzyczny pochodzi z 1716 roku, a prospektem organowym z połowy XVII w.

Na ścianach kościoła obrazy przedstawiające sceny Zwiastowania NMP, pokłon Trzech Króli, Wniebowzięcie NMP, Ecce Homo. Na prawej ścianie kościoła dwa epitafia Ks. J.A. Czeraskiego (1693) i Ks. Ignacego Jana Schupki (1775), którzy byli proboszczami w Lubieszewie.

Na środku kościoła płyta nagrobna śp. Anny z 1650 roku.

Opracował: ks. Zbigniew Szafrański